Það rofar til inn' í mér
og lífið tekur lit.
Veit nú hvað gefur mér mest
og tilverunni glit.
Aldrei var sólin svo skær
né fugla fegurri hljóð.
mér finnst ég skilja í dag
öll heimsins ástarljóð.
Þú fullkomnar mig
ég finn að ég er annar enn ég var.
Þú ert við spurnum mínum lokasvar,
lyftir mér upp, lýsir mér leið.
Ég vegsama þig
og vonir mínar bind ég aðeins þér.
Í blíðu jafnt sem stríðu fylgdu mér
í huga og hér, ævinnar skeið.
Liðið er grafið og gleymt
og raunir frá í gær.
Loksins ég veit upp á hár
hvað hjartað í mér slær.
Og þó að ég ferðist um lönd
þú ert mín heimahöfn.
Norðurljósin skrifa í kvöld
í hvolfið okkar nöfn.
Þú fullkomnar mig
ég finn að ég er annar en ég var.
Þú ert við spurnum mínum lokasvar,
lyftir mér upp, lýsir mér leið.
Ég vegsama þig
og vonir mínar bind ég aðeins þér.
Í blíðu jafnt sem stríðu fylgdu mér
í huga og hér, ævinnar skeið.
Aldrei var sólin svo skær
né fugla fegurri hljóð.
Mér finnst ég skilja í dag
öll heimsins ástarljóð.
|
Switch to English 
