|
|
2005 |
1. | |
2. | |
3. | Aldrei liðið betur |
4. | Loforð |
5. | Glænýr guð |
6. | |
7. | Blær |
8. | Skaparinn á skilið lof |
9. | Dagurinn þinn |
10. | Þú færð bros |
11. | Svarið er já |
|
. . .
|
|
Hlýddu á því hér texti
hann er aldrei sunginn nóg
einfalráð hann í sér felur
ef þú ert ólgusjá
ekki sleppa á mér taki
eins ég sleppi ekki þér
þetta líf er þeysisprettur
það sem eftir af því er
höldum fast í það sem eigum við
þrátt fyri rallt þá höfum við
hvort annað
já höldum fast í þennan góða dag
í það sem þykir okkur best
hvort annað
hvort annað
þú ert þinnar gæfusmiðjur
þú átt líf í höndum þér
en við eigum og við missum
við öllum vitum hvernig fver
ekki sleppa á mér taki
og ég sleppi ekki þér
þettta líf er þannig sniðið
það mun reyna á okkur hér
svo höldum fast í það sem eigum við
þrátt fyri allt þá höfum við
hvort annað
já höldum fast í þennan góðan dag
í það sem okkur þykir best
hvort annað
hvort annað
hvort annað
. . .
|
|
Ég er ofurseldur þér og uni vel.
Það er annað, finnst mér, allt mitt hugarþel.
Sem ég horfi á þig sofa finn ég að
það er brotið nú í lífi mínu blað.
Ég hef beðið nokkuð lengi eftir þér
svo ég segi það hreint alveg eins og er
og ég hugsa alla daga til þín heitt.
Alveg ótrúlegt hve allt er orðið breytt.
Það er varla nokkur heppnari en ég.
Þessi tilfinning er ævintýraleg.
Ég er undir þínum áhrifum í dag
og verð áfram, enginn vafi er um það.
Þú ert náttúrunnar undurfagra smíð,
verður hörpu minnar strengur alla tíð.
Það er ekki nokkur sem að brosir líkt og þú
og ég lofa gjafir lífsins fyrr og nú.
Ég er undir þínum áhrifum í dag
og verð áfram, enginn vafi er um það.
Þú hefur löngu sigrað mig
takmarkalaust ég trúi' á þig
mitt allt er þitt og verður um ókomin ár.
Ég mun elska þig allt fram á hinstu stund
uns ég held um síð á feðra minna fund
en að líkum hef ég tímann fyrir mér
og ég hlakka til að eyða' honum með þér.
Það er varla nokkur heppnari en ég.
Þessi tilfinning er ævintýraleg.
Ég er undir þínum áhrifum í dag
og verð áfram, enginn vafi er um það.
Ég er undir þínum áhrifum í dag
og verð alltaf, enginn vafi er um það.
Enginn vafi er um það.
. . .
|
|
|
. . .
|
|
|
. . .
|
|
|
. . .
|
|
Tíminn tekur einatt af mér völdin.
Hér áður fyrr var önnur öldin.
Tíminn er konungur vor.
Hann virðist alltaf vera að hlaupa.
Og ávallt erum við að kaupa tíma,
en verðum of sein.
En núna lofa ég að nýta þennan góða dag
og bera meira úr býtum,
reyna að vera ögn betri maður,
ég skal gera vel eins og mögulegt er.
Tíminn er af skammti afar skornum.
Og glasið fyllist fljótt af kornum.
Dagurinn breytist í nótt
fyrr en þú hyggur, það er málið.
Það brennur innra með þér bálið,
en slokknar með tímanum víst.
Já, núna lofa ég að nýta þennan góða dag
og bera meira úr býtum,
reyna að vera ögn betri maður,
ég skal gera vel eins og mögulegt er.
Hann flýgur fljótt
og fyrr en varir flest er breytt.
En alltaf er smá tími eftir handa þér.
Veistu, mér líður vel um þessar mundir
og ætla að eiga með þér stundir.
Tíma þeim varið er vel.
En núna ætla ég að nýta þennan fagra dag
og bera meira úr býtum.
Ég mun gera eins vel og hægt er,
reyna að vera betri við þá sem ég ann.
Já, núna lofa ég að nýta þennan góða dag
og bera meira úr býtum,
reyna að vera betri maður,
ég mun gera vel eins og mögulegt er.
. . .
|
|
|
. . .
|
|
|
. . .
|
|
|
. . .
|
|
|
. . .
|
|
|
. . .
|
|
Switch to English 