|
|
12.06.1999 |
1. | Intro |
2. | |
3. | |
4. | |
5. | |
6. | |
7. | |
8. | Olsen Olsen |
9. | |
10. | Avalon |
|
. . .
|
|
. . .
|
|
ég er kominn aftur
inn í þig
það er svo gott að vera (hér)
en stoppa stutt við
ég flýt um í neðarsjávar hýði
(á hóteli)
beintengdur við rafmagnstöfluna
(og nærist)
tjú, tjú, tjú
tjú, tjú, tjú
en biðin gerir mig (leiðan)
brot (hættan) sparka frá mér
(og kall á) verð að fara (hjálp)
tjú, tjú, tjú
tjú, tjú, tjú
tjú, tjú, tjú
tjú, tjú, tjú, tjú
ég spring út og friðurinn
í loft upp
(baðaður nýju ljósi
ég græt og ég græt, aftengdur)
ónýttur heili settur á brjóst
og mataður af svefn-g-englum
tjú, tjú, tjú
tjú, tjú, tjú
tjú
. . .
|
|
Blá nótt yfir himininn
Blá nótt yfir mér
Horf-inn út um gluggann
Minn með hendur
Faldar undir kinn
Hugsum daginn minn
Í dag og í gær
Blá náttfötin klæða mig í
Beint upp í rúm
Breiði mjúku sængina
Loka augunum
Ég fel hausinn undir sæng
Starir á mig lítill álfur
Hleypur að mér en hreyfist ekki
Ur stað - sjalfur
Starálfur
Opna augun
Stirurnar úr
Teygi mig og tel
Kominn aftur og alltalltilæ
Samt vantar eitthvað
(Eins og alla veggina)
. . .
|
|
hamagangur, ég þusti niður að læknum
bjargvættur
ég gerði skip tilbúið og fór með litla bæn
því ég var hræddur
sólin skein og lækurinn seytlaði
sóley, sóley flugurnar drepast
en í dag á ég að bjarga sem flestum flugum
með spotta í skip ég er með í hvorri hendi - ákveðinn
ég kasta þeim út í hylinn og reyni
að hala flugurnar inn áður
en seiðin ná til þar sem þær berjast
við strauminn og vatnið
þannig líður dagurinn
sjálfur kominn um borð, var farinn að berjast við bæjarlækinn
sem hafði þegar deytt svo margar
ég næ ekki andanum og þyngist við hverja öldu
mér vantar kraftaverk
því ég er að drukkna syndir
ég reyni að komast um borð
ég dreg í land og bjarga því sjálfum mér aftur á bakkann
á heitan stein ég legg mig og læt mig þorna aftur
ég kasta mér út í hylinn og reyni
að hala flugurnar inn áður
en seiðin ná til þeirra þar sem þær berjast við
strauminn og vatnið
gustur, allur rennblautur
frakkur finnur hvernig báturinn er kominn og mesta straumnum
og landið smám saman nálgaðist
hann er bæði um borð í
sjó og landi bjargandi
flugunum sem farast hér
þó sér í lagi sjálfum sér
eilíft stríð og hvergi friður
en það verður einhver að fórna sér
dagarnir eru langir
. . .
|
|
Heftur með gaddavír
í kjaftinum sem blæðir mig
Læstur er lokaður
inn í búri
Dýr nakinn ber á mig
Og bankar upp á frelsari
Ótaminn setur í ný batterí
Og hleður á ný
Og hleður á ný
Og hleður á ný
Og hleður á ný
Við tætum tryllt af stað
Út í óvissuna þar
til að við rústum öllu og reisum aftur
Aftur á ný
Aftur á ný
Aftur á ný
Aftur á bak þar sem við ríðum
Aftur með gaddavír
Í kjaftinum sem rífur upp gamalt gróið sár
Er orðinn ryðguð sál
Rafmagnið búið
Mig langar að skera
Og rista sjálfan mig á hol
En þori það ekki
Frekar slekk ég á mér
Aleinn á ný
. . .
|
|
Hjartað hamast
Eins og alltaf
En nú úr takt við tímann
Týndur og gleymdur heima hjá mér
Alveg að springa (í gegnum nefið)
Sný upp á sveitta (sængina)
Stari a ryðið (sem vex á mér)
Étur sig inní (skelina)
Stend upp mig svimar
(það molnar af mér)
Ég fer um á fotum
(Geng fram hjá mér)
Klæði mig nakinn
(Og fer svo úr)
Vakinn en sofinn
(Sef ekki dúr)
Tala upphátt, og ferðast inni í mér, leita
Ég leita af lífi, um stund ég stóð í stað
Með von að vin, ég vinn upp smá tima
Leita að agætis byrjun
En verð að von brigðum
Hjartað stoppar (Hreyfist ekki)
Kem gangráð fyrir (Sem ég kíngi og fel)
Finn startkapal (Og kveiki í mér)
Sé allt tvöfallt (Tvöfallt svart)
Kerfisbilun (Heilinn neitar)
Held áfram að leita
Óstjórnandi (Upplýsingar)
þarf aftur að mata (Mata mig)
Tala upphátt, og ferðast inni í mér, leita
Ég leita af lífi, um stund ég stóð í stað
Með von að vin, ég vinn upp smá tima
Leita að agætis byrjun
En verð að von brigðum
. . .
|
|
ég læt mig líða áfram
í gegnum hausinn
hugsa hálfa leið
afturábak
sé sjálfan mig syngja sem
fagnaðarerindið við sömdum saman
við áttum okkur draum
áttum allt...
við riðum heimsendi
við riðum leitandi
klifruðum skýjakljúfa
sem síðar sprungu upp
friðurinn úti
ég lek jafnvægi
dett niður
ég læt mig líða áfram í gegnum hausinn
ég kem alltaf niður aftur á sama stað
alger þögn
ekkert svar
en það besta sem guð hefur skapað
er nýr dagur
. . .
|
|
. . .
|
|
Bjartar vonir rætast
Er við göngum baeinn
Brosum og hlæjum glaðir
Vinatta og þreyta mætast
Höldum upp á daginn
Og fognum tveggja ára bið
Fjarlægur draumur fæðist
Borðum og drekkum saddir
Og borgum fyrir okkur
Með því sem við eigum í dag
Setjumst níður spenntir
Hlustum á sjálfa okkur slá
Í takt við tónlistina
það virðist engin hlusta
þetta er allt öðruvísi
Við lifðum í öðrum heimi
þar sem við vorum aldrei osýnileg
Nokkrum dögum síðar
Við tölum saman á ný
En hljóðið var ekki gott
Við vorum sammála um það
Sammála um flesta hluti
Við munum gera betur næst
þetta er ágætis byrjun
. . .
|
|
. . .
|
|