|
|
11.06.2008 |
1. | |
2. | |
3. | |
4. | |
5. | |
6. | |
7. | |
8. | |
9. | |
10. | |
11. | |
12. | |
13. | |
|
. . .
|
|
Στην ψυχή αγκάθι τ' όνειρό μου
Кι η καρδιά σου πέτρα να χτυπώ
Ήθελα να σ' έχω στο πλευρό μου
Σύμμαχο αγάπης κι όχι εχθρό
Δες με πώς έχω γίνει
Τι έχει απομείνει
Είμαι ένας άνθρωπος μισός
Σιωπή και απουσία
Μες στο μυαλό θηρία
Είμαι ένας άνθρωπος τρελός
Σ' είχα μάθει μόνο εγώ να αγαπώ
Μόνο εγώ να αγαπώ
Νύχτες
Που 'θελα να δώσεις, μα δεν είχες
Πέλαγος να φτιάχνουνε οι πίκρες
Να πεθαίνω για ν' αναστηθώ
Μέρες
Που τα λόγια σκότωναν σα σφαίρες
Στα σεντόνια θύελλες κι αγέρες
Ήσουν χείμερα, παράθυρο κλειστό
Να παρακαλάω για το φιλί σου
Κι η καρδιά σου πέτρα να χτυπώ
Σ' ένα Γολγοθά ως το κορμί σου
Καταδίκη να 'χω το σταυρό
Δες με πώς έχω γίνει
Τι έχει απομείνει
Είμαι ένας άνθρωπος μισός
Σιωπή και απουσία
Μες στο μυαλό θηρία
Είμαι ένας άνθρωπος τρελός
Σ' είχα μάθει μόνο εγώ να αγαπώ
Μόνο εγώ να αγαπώ
Νύχτες
Που 'θελα να δώσεις, μα δεν είχες
Πέλαγος να φτιάχνουνε οι πίκρες
Να πεθαίνω για ν' αναστηθώ
Μέρες
Που τα λόγια σκότωναν σα σφαίρες
Στα σεντόνια θύελλες κι αγέρες
Ήσουν χείμερα, παράθυρο κλειστό
Νύχτες
Που 'θελα να δώσεις, μα δεν είχες
Νύχτες
Που 'θελα να δώσεις, μα δεν είχες
Πέλαγος να φτιάχνουνε οι πίκρες
Να πεθαίνω για ν' αναστηθώ
Μέρες
Που τα λόγια σκότωναν σα σφαίρες
Στα σεντόνια θύελλες κι αγέρες
Ήσουν χείμερα, παράθυρο κλειστό
. . .
|
|
Πονάς πολύ και ψάχνεις λύτρωση να βρεις
Στην ερημιά σε ξέρω, σ' έχω δει
Θα πρέπει να 'χεις την ελπίδα οδηγό
Και ποτέ σου να μην λες ποτέ, κι ας πέφτεις στο κενό
Πιο δυνατός θα 'σαι σύντομα, θα δεις
Στην άδεια την ζωή σου ξανά θα 'ρθει γιορτή
Μην ψάχνεις θαύμα σ' ένα τίποτα μικρό
Βρες καινούργιο ουρανό
Κοίτα μπροστά, μέσα στη νύχτα ξημερώνει
Κοίτα ψηλά ξανά τ' αστέρια στη σειρά
Μην κλαις, μην κλαις, νέα αγάπη περιμένει
Θα στο πω, γλυκό μου μυστικό
Σ' αγαπώ κι ας παίζουμε κρυφτό
Στη συννεφιά τα λόγια μοιάζουν περιττά
Θα 'ρθει ξανά στο σπίτι πάλι η χαρά
Να την κρατήσεις την ελπίδα στην καρδιά
Και ποτέ σου να μη λες ποτέ, πανιά ν' ανοίξεις
Κοίτα μπροστά, μέσα στη νύχτα ξημερώνει
Κοίτα ψηλά ξανά τ' αστέρια στη σειρά
Μην κλαις, μην κλαις, νέα αγάπη περιμένει
Θα στο πω, γλυκό μου μυστικό
Σ' αγαπώ κι ας παίζουμε κρυφτό
Κοίτα μπροστά, μέσα στη νύχτα ξημερώνει
Κοίτα ψηλά ξανά τ' αστέρια στη σειρά
Κοίτα μπροστά, κοίτα κι εδώ που είμαι μόνη
Κοίτα ψηλά ξανά, φεγγάρια φωτεινά
Μην κλαις, μην κλαις, νέα αγάπη περιμένει
Θα στο πω, γλυκό μου μυστικό
Σ' αγαπώ κι ας παίζουμε κρυφτό
Σ' αγαπώ κι ας παίζουμε κρυφτό
Σ' αγαπώ κι ας παίζουμε κρυφτό
. . .
|
|
Για δες, τρεμοπαίζω κι απόψε εδώ
Στο τζάμι σου απ' έξω αυτό το θαμπό
Παράθυρο έχεις για πάντα κλειστό
Μια χαραμάδα ζητάω να μπω
Μέσα να 'ρθω, άγγελέ μου
Κι ας μη φύγω και ποτέ μου
Την πόρτα για τον ουρανό
Εσύ θ' ανοίξεις αν μου πεις σ' αγαπώ
Αν μ' ακούς
Σαν κύμα ζω, σε αγγίζω
Και βρίσκω το λόγο να ζω
Μεγάλη πια είμαι για να φοβηθώ
Μικρή για ν' αντέχω έναν κόσμο τρελό
Οι νύχτες που ξέρουν κρατούν μυστικό
Στην πόρτα σου πάλι θ' αποκοιμηθώ
Μέσα να 'ρθω, άγγελέ μου
Κι ας μη φύγω και ποτέ μου
Την πόρτα για τον ουρανό
Εσύ θ' ανοίξεις αν μου πεις σ' αγαπώ
Αν μ' ακούς
Σαν κύμα ζω, σε αγγίζω
Και βρίσκω το λόγο να ζω
Μέσα να 'ρθω, άγγελέ μου
Κι ας μη φύγω και ποτέ μου
Την πόρτα για τον ουρανό
Εσύ θ' ανοίξεις αν μου πεις σ' αγαπώ
Αν μ' ακούς
Σαν κύμα ζω, σε αγγίζω
Και βρίσκω το λόγο να ζω
Να ζω
. . .
|
|
Πάλι περνάς από το σπίτι και να μάθεις θες πως νιώθω
Πάλι ρωτάς αν ενοχλείς κι αν είν' αργά
Στέκομαι εγώ στα σκοτεινά
Κι αναρωτιέμαι απ' την αγάπη μας τι έγινε
Θέλω μονάχα να μου πεις
Ποιον να χρεώσω για το θαύμα που δεν έγινε
Ποιος, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη
Για όλα αυτά που έχουν γίνει
Πες μου ποιος
Πώς, πώς θα μπορέσω να ξεχάσω
Κι απ' την αρχή να σ' αγκαλιάσω
Πες μου ποιος
Ποιος θα γίνει πάλι ο άνθρωπός μου
Και θα 'ναι πάντοτε δικός μου
Πες μου ποιος
Πάλι μιλάς όμως τα λόγια σου δεν έχουν σημασία
Πάλι γελάς και με κοιτάς ειρωνικά
Κουράστηκα να προσπαθώ
Είναι καλύτερα να ζω χωρίς εσένα
Και αποφάσισα ξανά
Δε χαραμίζω το φιλί μου για κανένα
Ποιος, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη
Για όλα αυτά που έχουν γίνει
Πες μου ποιος
Πώς, πώς θα μπορέσω να ξεχάσω
Κι απ' την αρχή να σ' αγκαλιάσω
Πες μου ποιος
Ποιος θα γίνει πάλι ο άνθρωπός μου
Και θα 'ναι πάντοτε δικός μου
Πες μου ποιος
Ποιος, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη
Για όλα αυτά που έχουν γίνει
Πες μου ποιος
Πώς, πώς θα μπορέσω να ξεχάσω
Κι απ' την αρχή να σ' αγκαλιάσω
Πες μου ποιος
Ποιος θα γίνει πάλι ο άνθρωπός μου
Και θα 'ναι πάντοτε δικός μου
Πες μου ποιος
Πες μου ποιος
Πες μου ποιος
. . .
|
|
(Έλα έλα έλα
Έλα έλα έλα)
To κερί στo τραπέζι και στον τοίχο οι σκιές
Το μυαλό μου να παίζει σε παιχνίδια με φωτιές
Όλα τα πήρες, όλα όσα είχα κι ούτε που με ρώτησες
Όλα τα πήρες, όνειρα χαμένα, πέφτει νύχτα
Καληνύχτα κι ας με ξεχνάς
Της ζωής μου τον χάρτη σου 'χω δώσει να κρατάς
Σταυροδρόμια κι αγάπη που σαν ξένος προσπερνάς
Όλα τα πήρες, όλα όσα είχα, τίποτα δεν έδωσες
Και στην λίμνη αυτή των στεναγμών μ' ένα κύμα θα χαθώ
(Έλα έλα έλα)
Αν η αγάπη μοιάζει με ληστεία
Τότε πια δε θέλω ν' αγαπάω
Ας τελειώνει εδώ μια ιστορία
Λάφυρα μες στα δάκρυα να μετράς
Αν η αγάπη μοιάζει με ληστεία
Άλλο πια δε θέλω να πονάω
Αν δε κάνεις ούτε μια θυσία
Δυστυχώς δε θα μάθεις ν' αγαπάς
Να γυρίσεις στο σπίτι πριν νυχτώσει κι είν' αργά
Θα τ' αφήσω στην τύχη να μου πεις αν μ' αγαπάς
Όλα τα πήρες, όνειρα χαμένα κι ούτε που με ρώτησες
Και στην λίμνη αυτή των στεναγμών μ' ένα κύμα θα χαθώ
Αν η αγάπη μοιάζει με ληστεία
Τότε πια δε θέλω ν' αγαπάω
Ας τελειώνει εδώ μια ιστορία
Λάφυρα μες στα δάκρυα να μετράς
Αν η αγάπη μοιάζει με ληστεία
Άλλο πια δε θέλω να πονάω
Αν δε κάνεις ούτε μια θυσία
Δυστυχώς δε θα μάθεις ν' αγαπάς
(Έλα έλα έλα
Έλα έλα έλα)
Δε θα μάθεις ν' αγαπάς
(Έλα έλα έλα
Έλα έλα έλα)
. . .
|
|
Δεν μπορώ στις υποσχέσεις σου να ζω
Θέλω να βγω απ' της ανάγκης τον κλοιό
Δωσ' μου λίγη σημασία κι όσο ψάχνω την αιτία
Βρες μου μία δικαιολογία, άλλη μια, μόνο μια
Παράπονα καρδιάς που κάνεις πως ξεχνάς
Μέτρα αντίστροφα για μας, μάθε πρώτα ν' αγαπάς
Τον καημό μου θα σου πω, έτσι απλά να λυτρωθώ
Μέτρα αντίστροφα για μας, τόσο δα αν μ' αγαπάς
Μέτρα αντίστροφα για μας
Πάει το χτες, στον ουρανό μας αστραπές
Φίλα με αν θες και πες πού πήγαν οι χαρές
Τελευταία ευκαιρία, ό,τι θες εγώ θυσία
Μήπως βρούμε την ουσία, τι ζητάς, τι ζητάς
Παράπονα καρδιάς που κάνεις πως ξεχνάς
Μέτρα αντίστροφα για μας, μάθε πρώτα ν' αγαπάς
Τον καημό μου θα σου πω, έτσι απλά να λυτρωθώ
Μέτρα αντίστροφα για μας, τόσο δα αν μ' αγαπάς
Μέτρα αντίστροφα για μας
Παράπονα καρδιάς που κάνεις πως ξεχνάς
Μέτρα αντίστροφα για μας, μάθε πρώτα ν' αγαπάς
Τον καημό μου θα σου πω, έτσι απλά να λυτρωθώ
Μέτρα αντίστροφα για μας, τόσο δα αν μ' αγαπάς
Μέτρα αντίστροφα για μας
. . .
|
|
Σ' αυτή τη σχέση σ' έχω φορέσει
Σα φυλαχτό που όλα τώρα θα γιατρέψει
Μια σου κουβέντα κι όποια απειλή συναντώ
Ξεπερνώ
Είσαι η φωνή που ακολουθώ
Η φλόγα που καίει στης ψυχής μου το τέρμα
Είσαι η φωνή που πάντα μου λέει μ' έν' απλό "σ' αγαπώ"
Πως μπορούν να γίνουν ένα δυο ουρανοί
Όταν λυγίζω και δεν αντέχει
Ν' ανέβει άλλες η καρδιά μου ανηφόρες
Αυτές οι ώρες εσύ μπορείς πιο ψηλά να με πας
Στη ζωή με κρατάς
Είσαι η φωνή που ακολουθώ
Η φλόγα που καίει στης ψυχής μου το τέρμα
Είσαι η φωνή που πάντα μου λέει μ' έν' απλό "σ' αγαπώ"
Πως μπορούν να γίνουν ένα δυο ουρανοί
Σ' αυτή τη σχέση σ' έχω πιστέψει
Πηγή ελπίδας που ποτέ δε θα στερέψει
Κάθε σου λέξη με προσκαλεί και πετώ στο κενό
Στο νερό περπατώ
Είσαι η φωνή που ακολουθώ
Η φλόγα που καίει στης ψυχής μου το τέρμα
Είσαι η φωνή που πάντα μου λέει μ' έν' απλό "σ' αγαπώ"
Πως μπορούν να γίνουν ένα δυο ουρανοί
. . .
|
|
This is the beginning
Πέρασα πολλά δίχως αγκαλιά
Κι ήρθες σαν πρωί μέρα τυχερή
Είσαι ουρανός και γη, δίψα, βροχή
Μες στην ξαστεριά σβήνω τα παλιά
Άδειο παρελθόν, μέλλον το παρόν
Είσαι ποταμός, πηγή, δίψα, βροχή
Time to go back to the way we used to do it
If you want to party
Γκρέμισα βουνά για την αγάπη σου
Κι ήθελα εμένα να κοιτάς
Σαν τον Θεό σου, έναν άγγελο
Σαν όνειρό σου που ζεις κι αγαπάς
Πυροτεχνήματα γράφουν συνθήματα
Σ' έναν καθαρό ουρανό
Πυροτεχνήματα, θάλασσες, κύματα
Πόσο δυνατά σ' αγαπώ
Τόσες μάχες δίχως φίλους κι εχθρούς
Στο μυαλό ξενύχτι πριν βρω χρυσούς θησαυρούς
Κλείσαν οι πληγές, πιάσαν οι ευχές
Μείνε πάντα εδώ, φίλα μου σταυρό
Είσαι ουρανός και γη, δίψα, βροχή
If you want to party
Γκρέμισα βουνά για την αγάπη σου
Κι ήθελα εμένα να κοιτάς
Σαν τον Θεό σου, έναν άγγελο
Σαν όνειρό σου που ζεις κι αγαπάς
Πυροτεχνήματα γράφουν συνθήματα
Σ' έναν καθαρό ουρανό
Πυροτεχνήματα, θάλασσες, κύματα
Πόσο δυνατά σ' αγαπώ
Τόσες βάρδιες δίχως φίλους κι εχθρούς
Στο μυαλό ξενύχτι πριν βρω χρυσούς θησαυρούς
Πυροτεχνήματα γράφουν συνθήματα
Σ' έναν καθαρό ουρανό
Πυροτεχνήματα, θάλασσες, κύματα
Πόσο δυνατά σ' αγαπώ
Τόσες βάρδιες δίχως φίλους κι εχθρούς
Στο μυαλό ξενύχτι πριν βρω χρυσούς θησαυρούς
. . .
|
|
Έζησα για σένα μέχρι τώρα
Έγινα δική σου σκιά
Ήρθες, τα πήρες όλα
Όμως δεν μου έδωσες, τέλειωσες
Δε θα 'μαι εδώ, μη με ψάξεις
Ό,τι κι αν λες μωρό μου δεν θ' αλλάξεις
Έφυγα πια και είμαι πολύ μακριά
Δε θα 'μαι εδώ, μη γυρίσεις
Να 'μαι εγώ για σένα μη ζητήσεις
Τελείωσε πια, δε θα με δεις ξανά
Κύλησα σα δάκρυ στη σιωπή μου
Είπα πια ν' αλλάξω ουρανό
Μόνο εγώ μαζί μου
Όλα κι αν τα έχασα, ξέχασα
Δε θα 'μαι εδώ, μη με ψάξεις
Ό,τι κι αν λες μωρό μου δεν θ' αλλάξεις
Έφυγα πια και είμαι πολύ μακριά
Δε θα 'μαι εδώ, μη γυρίσεις
Να 'μαι εγώ για σένα μη ζητήσεις
Τελείωσε πια, δε θα με δεις ξανά
Δε θα 'μαι εδώ, μη με ψάξεις
Ό,τι κι αν λες μωρό μου δεν θ' αλλάξεις
Έφυγα πια και είμαι πολύ μακριά
Δε θα 'μαι εδώ, μη γυρίσεις
Να 'μαι εγώ για σένα μη ζητήσεις
Τελείωσε πια, δε θα με δεις ξανά
. . .
|
|
Υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν να αλλάξουν τη μοίρα
Ταξιδιώτες στα ποτάμια της σκοτεινής πλευράς του φεγγαριού
Νύχτες με καταιγίδα φεύγουν γι' αλλού καράβια
Μαζί τους ζωές που ελπίζουν μα δε θα φτάσουν πουθενά
Σκισμένα φεγγάρια κι ιστορίες που φέρνουν δάκρυα
Τη τύχη ποιος βρίσκει και μέσα στη πίστη ξεχνάει τα παλιά
Ahogan sus penas con una candela, ponte tú en su lugar
El miedo que sus ojos reflejan, la mar se echó a llorar
Muchos no llegan, se hunden sus sueños
Papeles mojados, papeles sin dueño
Muchos no llegan, se hunden sus sueños
Papeles mojados, papeles sin dueño
Frágiles recuerdos a la deriva desgarran el alma
Calao hasta los huesos el agua lo arrastra sin esperanza
La impotencia en su garganta con sabor a sal
Una bocaná de aire les daba otra oportunidad
Δώσε το χέρι και βρες καλοκαίρι για κάποιον που πονά
Δώσε αγάπη να σβήσει το δάκρυ, να γίνει ξαστεριά
Tanta injusticia me desespera, ponte tú en su lugar
El miedo que sus ojos reflejan, la mar se echó a llorar
Muchos no llegan, se hunden sus sueños
Papeles mojados, papeles sin dueño
Muchos no llegan, se hunden sus sueños
Papeles mojados, papeles sin dueño
Muchos no llegan, se hunden sus sueños
Papeles mojados, papeles sin dueño
Muchos no llegan, se hunden sus sueños
Papeles mojados, papeles sin dueño
Muchos no llegan, se hunden sus sueños
Papeles mojados, papeles sin dueño
. . .
|
|
Κάτι πας να κάνεις
Καλά το ξεκινάς
Πάνω που με φτιάχνεις
Εκεί μου το χαλάς
Δε σου πάει να λες πολλά
Δεν πουλάει σε μένα πια
Το ρολόι σφαίρα πάει
Τίποτα για πάντα δεν κρατάει
Το 'χεις ή δεν το 'χεις
Αυτό που έχω στο μυαλό
Το 'χεις ή δεν το 'χεις
Στη δράση θέλω να σε δω
Το 'χεις ή δεν το 'χεις
Αυτό που θέλω τελικά
Θέλω να με νιώθεις
Αν δεν το 'χεις πες μου γειά
Κάτι πας να κάνεις
Το ναι για να σου πω
Στην πηγή μου φτάνεις
Χωρίς να πιεις νερό
Τι σου φταίει και δεν μπορείς
Και δε λέει να το αργείς
Το ρολόι σφαίρα πάει
Τίποτα για πάντα δεν κρατάει
. . .
|
|
Μέσα μου σαν χειμώνας
Και ντύσου πιο ζεστά
Μου φαίνεται να είναι αιώνας
Και οι μέρες σαν βουνά
Είναι πια θλιβερό
Το ότι ακόμα σ' αγαπώ
Μοναξιά σαν νερό
Και φοβάμαι μην πνιγώ
Μου λες πως από μια στάλα
Καταιγίδα προκαλώ
Λες απλά να πάμε γι' άλλα
Μα σε παρακαλώ
Είναι πια θλιβερό
Το ότι ακόμα σ' αγαπώ
Μοναξιά σαν νερό
Και φοβάμαι μην πνιγώ
Μη μου μιλάς για αντίο
Και μη με σπας στα δύο, ζωή μου
Μη μου μιλάς για αντίο
Μονάχα πες μου πως θα ζω
Αν δε σε είχα μόνο
Έτσι δεν θα σ' έχανα
Αν δεν ζούσα μες στον πόνο
Έτσι δε θα πέθαινα
Είναι πια θλιβερό
Το ότι ακόμα σ' αγαπώ
Μοναξιά σαν νερό
Και φοβάμαι μην πνιγώ
Μη μου μιλάς για αντίο
Και μη με σπας στα δύο, ζωή μου
Μη μου μιλάς για αντίο
Μονάχα πες μου πως θα ζω
. . .
|
|
Καράβι που κυλάει στα νερά
γλυκός προορισμός η φυλακή σου
Και αν πήγαινα αλλού σ' άλλη στεριά
με μάγεψε το βλέμμα της ψυχής σου
Και άφησες τα δώρα στα ανοιχτά
δεν είχες να δόσεις πουθενά
Στο χείλος της καταστροφής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
και πάω εκεί που πας κι εσύ καρδιά μου
Στο πέλαγος της αντοχής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
νησί εγώ νησί κι εσύ στεριά μου
Μην φύγεις, μην τρέξεις, σε θέλω, να αντέξεις
μέχρι να λύσω δεσμά
Μην φύγεις, μην τρέξεις, σε θέλω, να αντέξεις
μέχρι να ανοίξω φτερά
Ο ήλιος σε φιλάει στην κουπαστή
σε ξέρω τόσο λίγο μα πεθαίνω
Να βλέπω στη μεγάλη μας στιγμή
τα χρόνια που ήμουν κάστρο πορθημένο
Μυστήριο που ο έρωτας χτυπά
εκεί που δεν το ψάχνεις πουθενά
Στο χείλος της καταστροφής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
και πάω εκεί που πας κι εσύ καρδιά μου
Στο πέλαγος της αντοχής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
νησί εγώ νησί κι εσύ στεριά μου
Μην φύγεις, μην τρέξεις, σε θέλω, να αντέξεις
μέχρι να λύσω δεσμά
Μην φύγεις, μην τρέξεις, σε θέλω, να αντέξεις
μέχρι να ανοίξω φτερά
Μυστήριο που ο έρωτας χτυπά
. . .
|
|