Sálin Hans Jóns Míns
"Neistinn"

Lífið þeytir mér endalaust
fram og aftur í trylltum blús
sálarfriðinn ég þægi fús.
Efinn liggur sem mara á mér.
Tækifærin mér fljúga hjá,
en ég tek á mig tak
horfi fram á veg.

Oooh

Neista, nú finn ég neista
þjóta hratt um æðar mér
ég er til í hvað sem er, ooh
Neista, nú finn ég neista
sem að kippir mér í gír,
sýnir allt sem í mér býr, ooh

Minning merlar í huga mér
kalla fram í mér leynda þrá,
ljúfa brosið og augun blá.
Töpuð ertu mér alla tíð.
Ég vil hvorki sorg né sút
heldur brennandi þrá,
von um betra líf.

Oooh

Neista, nú finn ég neista
þjóta hratt um æðar mér
ég er til í hvað sem er, ooh
Neista, nú finn ég neista
sem að kippir mér í gír,
sýnir allt sem í mér býr, oh

Innst í hjarta mér
hrópar rödd á mig
að slökkva' á þér,
skipta' á aðra rás, oooh

Neista, nú finn ég neista
þjóta hratt um æðar mér
ég er til í hvað sem er
neista, nú finn ég neista
sem að kippir mér í gír
sýnir allt sem í mér býr

Oh, neista nú finn ég neista
þjóta hratt um æðar mér
ég er til í hvað sem er
Oh, neista

Ooooh
Ooooh